‘Hóe doe ik dat dan?’

Een vraag die jouw persoonlijke ontwikkeling kan blokkeren: ‘Hóe doe ik dat dan?’

Niet zelden krijg ik cliënten over de vloer die al snel inzicht krijgen in hun denken, voelen, en handelen en mij dan bijna direct vragend aankijken: “Maar hóe doe ik dat dan?”. Ik zie dat ze met die vraag het denken juist blokkeren. En leer ze open te blijven staan: het antwoord op de ‘hoe’ vraag volgt sowieso vaak als vanzelf in de periode tussen de sessies. Waarin ze ervaringen opdoen die passen bij de leerdoelen. Omdat je persoonlijke ontwikkeling zich niet alleen op bewust niveau afspeelt, maar ook juist op onbewust niveau. In een sessie gebeurt er dus iets op beide niveau’s.

Zo kreeg ik na een eerste sessie in het LIJV traject deze mail van een cliënte die werkt aan het verminderen van zelfkritiek: “Is het mogelijk dat ik hier en daar wat milder ben na 1 sessie?? Misschien zit het tussen mijn oren hoor, maar er vallen mij dingetjes op. Alsof ik ietsje laconieker denk, kan dat??” Dat kan dus zeker! Voice dialogue en psycho educatie over hoe jouw brein werkt, dragen ook op onbewust niveau bij aan het groeiproces. Er verandert dus al iets in jouw systeem, nog zonder dat je hier heel actief of heel bewust mee bezig bent. Je denken wordt anders aangestuurd, omdat er nieuwe informatie in het systeem toegevoegd is. Maar ja… Die hóe vraag! Wat kan je doen als die wel steeds blijft komen? Zet er eens een stap tussen: Je hebt bijvoorbeeld een inzicht: ik ben te kritisch naar mezelf toe. Voor de gemiddelde mens een inkoppertje, maar het is daarmee wel een concrete uitdaging voor velen. Vervang nu de vraag ‘Hoe doe ik dat dan, minder kritisch zijn?’ voor de vraag: “Waar wil ik heen?”. Ik wil minder kritisch zijn. En daaropvolgend: “Wat wil ik leren of wat heb ik nodig om dit te bereiken?” Het antwoord kan zijn: zelfvertrouwen. Assertiviteit. Geduld. Zelfwaardering. Zelfbevestiging. Het kan ook zijn dat je zelfkritiek ligt op bepaalde vaardigheden die je hebt, maar waar je niet tevreden over bent. Dan kan het helpen er een doel van te maken om die vaardigheid nog beter onder de knie te krijgen in plaats van jezelf steeds te bekritiseren. Voor iedereen zal er een ander antwoord volgen op die vragen. Het verschil is dat er nu beweging zit in waar je naartoe wilt en wat jij kunt doen om dat te bereiken, welke stappen zijn nodig? Stel je hebt meer zelfwaardering nodig om de zelfkritiek af te laten nemen. En stel dat je (nog) niet kunt bedenken hoe je je zelfwaardering kunt vergroten. Een optie is: vraag het aan mensen om je heen: hoe waardeer jij jezelf? Een andere optie is: denk je eens in hoe andere mensen zichzelf waarderen. Een simpel en praktisch oefeningetje: elke avond voor je gaat slapen 3 dingen opschrijven die je goed vond gaan, en waar jij aandeel in had. Hoe klein ook, het is waardering voor jou die je jezelf geeft. Genieten van de wolken of de zon, een omgevallen fiets rechtop zetten, een compliment geven aan een ander, drie zinnen schrijven in je dagboek. Alles wat je doet is van waarde, hoe bewuster je erbij stilstaat, hoe meer je het gaat voelen. In het begin misschien lastig, maar het went snel en het gaat steeds beter. Ook waardering van buitenaf mag! Als jij behoefte hebt aan bevestiging, vraag het! Er heerst vaak zo’n taboe gedoe rondom het vragen om bevestiging (‘zit je weer te vissen naar complimenten?’), maar als dit bijdraagt aan het vergroten van jouw zelfwaardering: why not?! Als anderen denken dat het jou te doen is om je ego te voeden: laat ze maar, en vraag het iemand anders. We worden vaak verondersteld te weten wie we zijn en wat we kunnen, maar als dat juist niet helder voor je is is hulp van buitenaf heel fijn! Dan gaat het niet om ego, maar om het vormen van een goed zelfbeeld. De eerste keer dat ik heel bewust een vriend van me vroeg wat hij nu aan mij waardeerde was er gelijk één die ik niet meer vergeet: eerst reageerde hij lacherig! Hoezo?! Toen ik hem uitlegde dat het geen ego gedoe van me was, maar een oprechte vraag om te horen hoe anderen mij bekijken, danwel waarderen, omdat ik dat zelf soms lastig vind, kreeg ik het volgende antwoord: “Jij bent origineel!”. Die kon ik mooi in mijn zak steken :) Verborgen voordelen aan het je af blijven vragen ‘hóe’…… Vragen blijven stellen heeft ook een verborgen voordeel. Je hoeft niet in beweging te komen. Je hoeft niets te doen. Je zal niet falen. Lekker comfortabel, ook al vind je het nog zo vervelend. Onderschat dit deel niet, zolang ergens verborgen voordelen aan verbonden zijn, bewust of onbewust (en die laatste is natuurlijk vaker het geval, hoewel…. ;)) zal er weinig beweging zijn. Als je echt iets wilt veranderen, dan kan je dat. Dat is een weten. Nu je weet dat een ‘hoe’ vraag je brein kan misleiden, en een andere vraag je brein (en de rest) weer in beweging brengt ben ik heel benieuwd waar dit toe leidt. Misschien heeft het lezen van dit blog al wat met je gedaan… :) En als je er hulp bij nodig hebt: boek meteen je intake via mijn online agenda.