Anna’s ervaring met voice dialogue
De coaching methodiek die ik graag toepas heet Voice Dialogue waarmee je in gesprek gaat met je delen. Eén van mijn cliënten schreef een gedetailleerd verslag van haar sessies. Ze deelt dit vanuit zowel de delen en vanuit zichzelf. Een prachtig reisverslag. Ik mag ‘m delen, onder een andere naam, met jullie…
1e sessie met Voice Dialogue 25 januari 2016
Een innerlijke reis
Daar zaten we dan, op een onbekende bank. De avonturier en de beschermer van Anna, 'het meisje dat er niet meer zo goed uit kwam.'
Verteld vanuit De avonturier
Ik voelde me een beetje ongemakkelijk, want er was nog nooit eerder op deze manier aandacht aan mij besteed. De onbekende vrouw tegenover mij vroeg me wie ik was. “De avonturier” antwoordde ik. “En wat is jouw doel en taak voor Anna?”
Dat is een moeilijke. “Mijn doel is uiteraard om Anna gelukkig te zien en haar leven optimaal te leven. Als taak heb ik dus om haar dromen te verwezenlijken. Anna houdt van mensen, van de wereld en van ontdekken, dus ik probeer haar dat zoveel mogelijk te laten doen. Ik weet dat ze dit nodig heeft om gelukkig te zijn.”
“Maar hoe komt het dan dat ze dat niet is?” Ik voelde mij een beetje aangevallen omdat ik alles vanuit de beste intentie voor Anna doe, maar toen ik er even over na ging denken kon ik toegeven dat Anna misschien niet alleen mij nodig heeft om gelukkig te zijn. Daar kwam de beschermer naast mij zitten op de bank. Ze stelde dezelfde vragen aan de beschermer en op de vraag wat zijn doel voor Anna was kwam hetzelfde antwoord: “Om Anna gelukkig te zien.”
De beschermer weet dat Anna snel overweldigd raakt en heel veel tijd nodig heeft om zich af te sluiten van de wereld, om zich als het ware op te laden. “Ik dacht altijd dat de beschermer Anna voor mij wilde beschermen, waarom wist ik niet.” Maar hij vertelde dat hij dit alleen doet omdat hij weet dat Anna anders geen energie heeft om de avontuurlijke dingen überhaupt te doen die haar gelukkig maken, en daar kon ik hem alleen maar gelijk in geven. We besloten om te stoppen met elkaar als vijand te zien en samen te gaan werken om de juiste balans te vinden waardoor Anna gelukkig wordt.
Toen was het pauze. Anna ging lunchen en nadenken over welke delen ze daarna wilde behandelen. Het was voor haar al vrij duidelijk welke delen dat moesten zijn omdat ze er ergens al bewust van was dat deze delen elkaar tegenzaten.
Verteld vanuit De fantaseerder
Daar zat ik dan op de bank. “Ik ben de fantaseerder” zei ik. “En wat is jouw doel en taak voor Anna?” Pfoe. “Mijn doel is uiteraard Anna gelukkig te zien (die hadden we al vaker gehoord die dag) en mijn taak is om haar af en toe uit de realiteit te halen. Ik weet dat Anna een rijke fantasie en creativiteit heeft die ze moeilijk vindt om in de echte wereld te uiten. Daarom zorg ik er voor dat Anna haar eigen fantasiewereld heeft in haar hoofd. Maar soms komt de realist om de hoek kijken om haar uit die wereld te halen waardoor ze soms een tijdje weg is.”
En daar kwam de realist naast mij op de bank zitten, zo ver mogelijk uit elkaar. Ook hem werden dezelfde vragen gesteld en ook hij beweerde Anna gelukkig te willen zien. Ha dacht ik, volgens mij is het wel duidelijk dat de realiteit Anna alles behalve gelukkig maakt. Maar na het gesprek kon ik de realist iets meer waarderen. Hij vertelde hoe hij mij waardeert, omdat hij het belangrijk vindt dat Anna een plekje heeft voor haar creativiteit, gedachtes en fantasie, en dat hij mij helemaal niet weg wil hebben. Het enige wat hij belangrijk vond is dat Anna de
realiteit niet verwaarloosde, want dat is uiteindelijk waar ze leeft.
Ik snapte het wel aangezien er vele periodes zijn geweest waarin Anna te ver in mijn fantasialand zat weggedoken en daardoor de realiteit compleet verwaarloosde, waardoor haar terugkeer in de realiteit alleen maar zwaarder werd. Maar hoe kunnen we dan samenwerken?
De twee uitersten, ik kon het niet echt voor mij zien. Toen vertelde de realist dat hij wel een idee had. “Wat nu als we de grens tussen ons laten verdwijnen? Wat nou als we een beetje van fantasialand naar Anna’s realiteit brengen en een beetje realiteit naar fantasialand? Zo hoeft Anna niet te kiezen tussen het een of het ander en kan ze misschien zelfs wat meer van zichzelf laten zien.” Zo gezegd, zo gedaan.
Tenminste… Het belangrijkste deel was nog niet aan het woord gekomen. Een aantal weken na de gesprekken met de avonturier, de beschermer, de fantaseerder en de realist ging Anna terug naar Scheveningen voor het vervolg.
2e sessie
8 februari 2016
EEN INNERLIJKE REIS - VERVOLG
Verteld vanuit Anna’s hoofd
“Hallo, ik ben Anna’s hoofd” zei ik. Dezelfde vragen die aan de andere delen waren gesteld, stelde Maaike ook aan mij en ik vertelde hoe ik Anna laat denken over van alles en nog wat. Anna houdt van filosoferen over alles om haar heen, en bij alles, bedoel ik ook echt alles. Voordat ik aan het woord kwam zei Anna zelfs dat ik haar belangrijkste deel ben, omdat ik volgens haar het sterkste deel ben. “Maar hoe komt het dan dat het niet goed gaat met Anna?”
Ik had mijn antwoord al snel klaar: “Omdat ik te vol zit. En dit zorgt ervoor dat Anna geen ruimte heeft in mij om dingen op een rijtje te zetten.” In vergelijking tot de gesprekken met haar andere delen, duurde het mij het langste om op een antwoord te komen, wat dit alleen maar bevestigde. “Ik heb altijd overuren gedraaid voor Anna, grotendeels omdat Anna nieuwsgierig is en graag zoveel mogelijk wil weten en overal haar eigen mening over wilt hebben”.
Tijdens dit gesprek kwam ik erachter dat dit alleen maar voor een enorme druk bij Anna zorgt. Ik vond het moeilijk in woorden uit te leggen, dus begon ik te praten over een iPhone. In het begin keek Maaike mij een beetje raar aan, ze zal wel hebben gedacht waar ik hier nou mee naar toe zou gaan. Maar ik legde uit dat Anna een iPhone is, en ik ben samen met de andere delen de apps op haar telefoon. “De reden dat Anna niet kan opladen wanneer ze tijd voor zichzelf neemt is omdat de telefoon veel te vol staat. Alle apps staan constant open en daardoor maakt het niet uit of ze aan de oplader zit, zodra ze er van af komt gaat haar batterij meteen weer leeg.”
“En hoe denk je dat je jezelf iets kan opschonen van tijd tot tijd zodat ze toch met een volle batterij de dag door kan komen?” Diep van binnen wist ik dit al, maar ik durfde het niet zo goed te zeggen omdat ik weet dat Anna het eng vind. “Schrijven. Ik weet dat Anna altijd al van schrijven heeft gehouden en als ze denkt aan een ideale toekomst komt schrijven altijd weer terug.” We bedachten dat als Anna de essays met vragen en antwoorden die nu nog in mij verstopt zitten op zou schrijven, het mij misschien wat leger kan maken. Waardoor er ruimte komt om zowel met alle andere delen aan de gang te gaan als het opladen van de telefoon.
Vanuit Anna
En daar was ikzelf weer, Anna. Een beetje opgelaten na het gesprek met mijn hoofd, omdat dit zowel mijn favoriete deel is als mijn grootste valkuil. We begonnen een plan op te stellen, en wat zou het doel kunnen zijn behalve schrijven? Niks. Dus hebben we als doel opgesteld om te gaan schrijven. Een boek. Voor mezelf.
Het gaat niet alleen om het schrijven van dat boek, maar om het pad er naar toe. Ik ga leren om door te zetten wanneer ik het niet meer zie zitten en om in mezelf te geloven. Ik was altijd bang om te beginnen omdat ik het gevoel had dat ik al goed moest zijn voordat ik eraan begin, terwijl het best logisch is dat er niks is wat je beter maakt dan doen. Daarnaast wordt dit boek voor mezelf. Misschien tegen de tijd dat het af is ben ik er zo blij mee dat ik er meer mee wil, maar door de angst voor de mening van anderen is dit nu nog geen deel van het doel.
Ik ga voor mijzelf schrijven, waarover ik wil, en hoe ik wil.
Na de sessies
Februari 2016
Update van Anna
Na de sessies heb ik nog veel tijd gehad om mijn delen verder te ontdekken en ben ik tot een nieuwe en belangrijke ontdekking gekomen.
Altijd zag ik mijzelf als de avonturier, grote dingen doen en in grote steden wonen met veel mensen. Maar door het verhuizen naar een stad in het buitenland ben ik erachter gekomen dat dit helemaal niet is wie ik ben. De avonturier is en blijft er, reizen wil en zal ik. Maar ik denk dat het belangrijk is dat ik een veilige, rustige thuisbasis blijf houden waardoor ik mijzelf niet overschreeuw en overprikkel wanneer ik ruimte nodig heb om op te laden.
Future: Bring it on!
10 maart 2016
HOE HET NU MET ANNA GAAT…
“Voor het eerst lukt het me om na een depressief dagje in bed toch meteen de knop om te zetten en er weer voor te gaan!”
Het gaat naar verhouding tot vorig semester echt onwijs goed met me. Ik houd het nog steeds vol om bijna elke dag naar school te gaan, en loop tot nu toe niet achter met mijn opdrachten. Daarnaast krijg ik steeds beter zicht op wanneer ik rust moet nemen en wanneer ik de energie heb om wat buiten school om te gaan doen. Ik ben nog steeds wel moe, en ik merk ook dat door de energie ik aan school kwijt ben ik niet zoveel tijd heb om dingen buiten school te doen, maar vind dat op dit moment wel prima.
Af en toe verlies ik een beetje de motivatie door vermoeidheid en saaie topics op school (welke student niet), maar voor het eerst lukt het me om na een depressief dagje in bed toch meteen de knop om te zetten en er weer voor te gaan. Ik denk dat dit wel mijn grootste stap is tot nu toe, aangezien ik denk dat mijn grootste probleem is dat ik voorheen erg snel in een spiraal naar beneden ging, maar altijd heel langzaam weer terug kwam. Maar het lukt me steeds beter om toch gemotiveerd te blijven!
Daarnaast kan ik ook steeds wat meer van dingen genieten. Voorheen als ik bijvoorbeeld een avondje bij vrienden had gepland betekende dat een week stress vooraf, en als ik daar dan was zat ik te wachten tot ik weer naar huis kon. Maar nu besluit ik van te voren of ik zin heb of niet en als ik eenmaal daar ben ga ik gewoon naar huis wanneer ik geen zin meer heb. En ik denk dat juist omdat ik toch wel ga, en er meer van kan genieten, ik ook weer meer positieve energie blijf hebben.
Ik ga a.s. donderdag voor een paar daagjes of een weekje naar huis om mijn ouders te verassen. Dit zou ik anders ook niet hebben gedaan, omdat het veel te stressvol en uitputtend zou zijn middenin mijn semester, maar nu heb ik er alleen maar heel veel zin in!!
Dus eigenlijk gaat het allemaal nog beter dan ik verwachtte en ik wilde je toch nog een keertje bedanken voor je lieve hulp! Want toen ik vorig semester naar huis ging had ik nooit gedacht dat het nu zo goed zou kunnen gaan!
19 april 2016
NIEUWE UPDATE VAN ANNA
"Als kers op de taart ben ik nu officieel aan het werk als een freelance content writer en translator!"
"Ik heb al een tijdje niets laten horen dus ik dacht ik doe even een mailtje. Ik heb het erg naar mijn zin gehad thuis en het heeft me erg goed gedaan.
Sinds ik terug ben is alles eigenlijk alleen maar beter blijven gaan. Ik had eerst gepland om komend weekend al terug naar Nederland te verhuizen omdat mijn lessen klaar zijn en ik zo snel mogelijk naar huis wilde, maar ik heb besloten nog een paar maandjes te blijven.
Helaas heb ik wat medische mankementen waardoor ik me de afgelopen tijd niet helemaal optimaal voelde lichamelijk, maar geestelijk heb ik mij daar helemaal voor kunnen afsluiten en voel ik me elke dag weer een beetje beter. Ik ga nu vrijwel elke dag de deur uit om leuke dingen te doen met vrienden of gewoon om een stuk te wandelen.
Als kers op de taart ben ik nu officieel aan het werk als een freelance content writer en translator!
Ik heb gisteren de dag doorgebracht aan het infuus in het ziekenhuis, en normaal zou ik daardoor echt in een dip komen omdat hier alles anders is en ik helemaal alleen was, maar ik voel me vandaag juist nog beter omdat ik het goed heb volgehouden."